این روزها که آرزو هایم
یک به یک می میرند
من فقط راه می روم
کنار برکه ی آرامی که
مردم آرزو هایم را
مثل نقش نیلوفری مرده می بینند
بر بستر آب
تقصیری ندارند مردم این شهر
وقتی حتی توهم مرا نمی خواهی...
melika.bh
نظرات شما عزیزان:
متن قشنگی بود.
برچسبها: